Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

The story so far...

Χτες έκλεισα ένα μήνα στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου και πραγματικά δεν έχω καταλάβει πως πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός. Θέλω εδώ και καιρό να γράψω ένα νέο post, αλλά πραγματικά δεν έχω βρει τον χρόνο. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να περιγράψω τη ζωή μου εδώ, με όσο πιο παραστατικό τρόπο μπορώ, έτσι ώστε ακόμα και αυτοί οι 3 αναγνώστες του blog να συνεχίσουν την ανάγνωση και να μην αναγκαστούν να καταφύγουν σε sites πιο φιλοσοφικού και υπαρξιακού ενδιαφέροντος (π.χ. Paris Porn Movies ).

Όσο και αν ακούγεται περίεργο, ο λόγος που δεν έχω βρει χρόνο να γράψω στο blog είναι γιατί κάθε μέρα από το πρωί, βρίσκομαι μπροστά στον υπολογιστή και στέλνω συνεχώς βιογραφικά. Εδώ υπάρχουν jobsites ένα σωρό, άρα οι επιλογές είναι πολλές και οι θέσεις εργασίας ακόμα περισσότερες. Χρειάζεται όμως πολλές ώρες ξεσκαρτάρισμα, να τσεκάρω τις θέσεις, τις περιοχές που βρίσκονται και διάφορες άλλες λεπτομέρειες. Ακόμα περισσότερο, κάθομαι και γράφω εκθέσεις ιδεών με απαντήσεις σε ερωτήσεις εργοδοτών, τύπου: " Γιατί είστε ιδανικός υποψήφιος για τη θέση ;", " Περιγράψτε τα καλύτερα χαρακτηριστικά και ικανότητές σας.", " Περιγράψτε πως θα αντιδρούσατε σε περίπτωση που ένας σωματώδης πελάτης έμπαινε σε ένα κατάστημα εξαγριωμένος κρατώντας κοντόκαννη και ρωτώντας επιτακτικά να μάθει που είναι ο Τζον Κόνορ." Εντάξει, μπορεί να υπερβάλλω λίγο αλλά πραγματικά οι μεγάλες retail εταιρίες σου κάνουν τα παπάρια Φαρινάπ μέχρι να ολοκληρώσεις αίτηση για θέση εργασίας μέσα από το site τους. Και αφού έχω ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο, όπου μέσα από τις ερωτήσεις που προανέφερα έχω προβάλει τον εαυτό μου ως ένα μείγμα φιλόδοξου επαγγελματία, αποφασισμένου να πετύχει τους στόχους του σε ορισμένο χρονικό πλαίσιο αλλά ταυτόχρονα εργατικό σαν μυρμήγκι Αργεντινής και φιλεύσπλαχνο σαν τη Μητέρα Τερέζα...περνάμε στο κυρίως πιάτο: Τεστ ετοιμότητας και σκιαγράφησης χαρακτήρα. Στην αρχή κάθεσαι και ψάχνεις τον αριθμό που λείπει ανάμεσα σε 5-6 αριθμούς. Και έχεις και περιορισμό στο χρόνο που πρέπει να βρεις το σωστό !! Τι λε ρε, πάτε καλά; Μήπως να λύσω και κάνα σκανδιναβικό ρέμπους να μας βρίσκεται εύκαιρο; Υπάλληλο σε σουπερμάρκετ ψάχνετε ή τον Άνθρωπο της βροχής;  

Και εκεί που παλεύω να βρω το σωστό αριθμό/αλληλουχία και τα μάτια μου ήδη κάνουν προβολή μια νέα version του "Miss Pacman"...τελειώνει ο χρόνος! Φτου σου ρε πούστη, πάνω που έβρισκα....ένα από τα πέντε. Πάμε παρακάτω τώρα στις ερωτήσεις χαρακτήρα και επαγγελματισμού. Αυτές βέβαια δεν έχουν time limit, αλλά θα ήταν καλό να τις απαντάω γρήγορα (λένε οι οδηγίες) για να υπάρχει πιο ειλικρινές αποτέλεσμα. Μισό. Παύση. Γρήγορο κατούρημα. Επιστρέφω. Πάμε...
Ερώτηση : " Νέος συνάδελφος ζητάει τη βοήθεια σας σε κάτι που του δείξατε πως γίνεται πριν καμιά ώρα αλλά είναι τόσο κασιδιάρης που δεν λέει να πάρει πρέφα πως λειτουργεί. Εσείς έχετε πολύ δουλειά και δεν προλαβαίνετε. Τι κάνετε ;"
Η απάντηση είναι προφανής: τον στέλνεις στο διάολο λέγοντας του πως η διαδικασία του να πατήσεις ένα ρημαδοκουμπί για να βγει η χοντρή είναι τόσο απλή που και ένας χρυσαυγίτης θα την έφερνε εις πέρας (έστω με την δεύτερη), εδώ δεν προλαβαίνουμε να φτύσουμε έχουμε και τον μαλάκα!!
Η σωστή διπλωματική/επαγγελματική απάντηση είναι: Προσπαθούμε να βοηθήσουμε το νέο συνάδελφο (βύσμα του κερατά - δεν εξηγείται αλλιώς πως προσέλαβαν τέτοια τσιμούχα) δείχνοντας πάλι τη διαδικασία μέχρι να βεβαιωθούμε ότι μπορεί να αντεπεξέλθει χωρίς επίβλεψη και του ζητάμε να μας ενημερώσει αν έχει κάποιο πρόβλημα.(όταν τελειώσεις φώναξε με να σε σκουπίσω, βλακέντιε...).

To cut a long story short (έτσι ρε πούστη, γαμώ το Proficiency of Cambridge), οι ερωτήσεις έπαιζαν σε αυτό το ύφος, με σκοπό να αναδείξουν την επαγγελματική σου συμπεριφορά σε διάφορες καταστάσεις. Δηλαδή να καταλάβουν αν είσαι γλείφτης του κερατά ή η κόρη μου η σοσιαλίστρια...Παρ'όλο που η όλη διαδικασία είναι χρονοβόρα, αναγκαστικά συμμετέχω γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να δεχτούν το βιογραφικό σου. Γενικά, ο στόχος μου είναι να βρω καμιά πρόχειρη δουλίτσα εδώ (οι οποίες πληρώνουν αξιοπρεπή χρήματα) ώσπου να καταφέρω να βρω κάτι πιο μόνιμο. Έχω καταλάβει ότι η όποια προϋπηρεσία κατάφερα να αποκτήσω τόσα χρόνια στην Ελλάδα θα πρέπει να την καταπιώ και ουσιαστικά να ξεκινήσω πάλι από την αρχή. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπει κανείς στην Αγγλική νοοτροπία και να πάρει μπρος. Ίδωμεν....


Κατά τα άλλα, εδώ τα πράγματα είναι πιο ήσυχα και από υβριδικό στην κατηφόρα. Οι Άγγλοι ασχολούνται κυρίως με τον καιρό, την μπαλίτσα, και κανένα σκάνδαλο τύπου Κειτ Μιντλετον και Πρίγκηπας Χάρι σε νέες γυμνές περιπέτειες. Κοινώς, εδώ ο κόσμος ζει, βγαίνει έξω, κάνει τα ψώνια του και έχει ήδη ξεκινήσει να αγχώνεται για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Όχι βέβαια για το τι θα βάλει πάνω αλλά για το ποιους θα καλέσει σ'αυτό. Να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε...


Η διασκέδαση είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη χώρα. Η καθημερινή διέξοδος είναι οι κλασικές παμπ αλλά και τα εστιατόρια τα οποία μπορεί να μην είναι τίγκα αλλά μια χαρά δουλειά έχουν. Αυτό που είναι ασυνήθιστο σε έναν Έλληνα όπως εγώ, που έχει μάθει να πίνει τα ποτάκια του μέχρι ότι ώρα πάει (έστω κάποτε που υπήρχε κέφι), είναι ότι μόλις ο κούκος χτυπήσει 11...τον πούλο! Όλοι σπίτια σας και χωρίς πολλά πολλά και χαρήκαμε που σας ξαναείδαμε και να μας ξανάρθετε. Και είναι τέτοια η θρησκευτική ευλάβεια που τηρείται αυτό που πραγματικά καταντά εκνευριστικό. Και πες είναι κατανοητό τις καθημερινές που ο κόσμος δουλεύει, γιατί είναι γνωστό πόσο καλή σχέση έχει ένας Άγγλος με το αλκοόλ...Αν το άφηναν ανεξέλεγκτο όλοι θα κυκλοφορούσαν στα στενάκια με την σταθερότητα του Ορέστη Μακρή μετά από κρασοκατάνυξη. Αλλά, ρε φίλε νομοθέτη ( ή mate legislator  τώρα που γνωριστήκαμε)...δε γίνεται Σάββατο βράδυ να με πετάς έξω από την παμπ στις 11.30 βαριά, λες και Κυριακή πρωί έχω να μοιράσω το γάλα!! Και να φεύγω κακήν κακώς ψάχνοντας κάνα μπαρ στη άλλη μεριά της πόλης το οποίο να μένει ανοιχτό μέχρι τις πολύ πρωινές ώρες...Και όταν λέω πολύ πρωινές ώρες εννοώ 2 μετά τα μεσάνυχτα!!! Ναι, φίλε μου...Μιλάμε για πολύ κραιπάλη! Πάλι καλά που μένουν ανοιχτά κάτι κεμπαπτσίδικα στο ανατολικό Λονδίνο και λες ότι ξενύχτησες πάλι το Σαββατόβραδο...με πιτόγυρα!


Anyway, δεν γκρινιάζω γιατί έτσι κι αλλιώς δεν ήμουν ποτέ party animal και για μένα άλλα πράγματα έχουν σημασία. Να υπάρχει δουλειά και μια καλή ποιότητα ζωής. Και εδώ σου παρέχουν (μέχρι ένα βαθμό) και τα δύο. Ακόμα και σε μένα που είμαι μετανάστης και όχι ντόπιος. Και αυτό είναι κάτι που με εντυπωσιάζει - ανάμεσα σε άλλα. Αλλά για αυτά θα μιλήσω στο επόμενο post. Το οποίο ελπίζω να ανεβάσω πριν το νέο μνημόνιο...




Soundtrack of the post


Για σήμερα το μενού έχει κάτι σχετικά φρέσκο. Το καλοκαίρι κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική σόλο δουλειά ο Mark Tremonti. Ποιος είναι αυτός; Ο Tremonti είναι κιθαρίστας των Creed αλλά έχει κάνει τεράστια επιτυχία με τους Alter Bridge aka Myles Kennedy στα φωνητικά. Οι Alter Bridge γενικά σημειώνουν τεράστια επιτυχία στην Αμερική αλλά και στην Ευρώπη και όχι άδικα κατά τη γνώμη μου. Παίζουν hard rock μέχρι και κάτι σαν μελωδικό metal και αυτό που τους έχει κάνει πετυχημένους είναι η φοβερή φωνή του Kennedy και οι ριφάρες του Tremonti. Γενικά ο Tremonti θεωρείται αυτή τη στιγμή από τους καλύτερους κιθαρίστες στον κόσμο (σίγουρα στο Top 10) και με το "All I was" που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι το αποδεικνύει περίτρανα. Ο δίσκος είναι δυναμίτης! Για πάρτε μια ιδέα...





25 σχόλια:

  1. Πήγαινε μια βόλτα από Μπέρμινχαμ όταν μπορείς. Έχει μουσείο heavy-metal. Μιας και είναι δικαιούχοι...εκεί στα West Midlands.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις πόσα πράγματα έχω στο πρόγραμμα να κάνω; Δυστυχώς προς το παρόν η καθημερινότητα μου περιλαμβάνει ατελείωτες ώρες μπροστά στο λαπτοπ, στέλνοντας cv και γενικά...ψάχνωντας. Πάντως η πρότασή σου έχει ήδη μπει στην "to do list" και πάνω πάνω! Λες να πέσω πάνω στον Ozzy; Ή να πετύχω κάναν Halford;

      Διαγραφή
    2. Κοίτα αν δεν κάνω λάθος οι Sabs ηχογραφούν Αγγλία. Δουλεύει ο Iommi περισσότερο, ο οποίος μένει μόνιμα εκεί. Ο ΘΕΟΣ, Ροβέρτος συνήθως δεν είναι στην Αριζόνα αυτή τη περίοδο, οπότε why not? Στο Walsall θα τον πετύχεις ή Aμστερντάμ, αφού δεν είναι στο ράντζο. Χα! Ποιος στη τύχη σου.

      Το μόνο σιγουράκι πάντως είναι να πετύχεις Κ.Κ Downing στα γήπεδα γκολφ που κάνει τον επιχειρηματία.

      Του πούστη λέμε, αν δεν πας εσύ θα ανέβω Λονδίνο να σε πάρω με το ζόρι! Και όχι τίποτα άλλο αλλά είναι must να κάνω οδοιπορικό στα West Midlands να υποβάλλω τα σέβη μου.

      Διαγραφή
    3. Άσε και με τον Iommi έχω στεναχωρεθεί πολύ με το που έμαθα ότι είναι άρρωστος. Αν τον πετύχαινα πουθενά απλά θα του έσφιγγα το χέρι - τι αυτόγραφα και μαλακίες, ο άνθρωπος τραβάει γολγοθά... Όσες συνεντεύξεις έχω δει του Halford, μου έχει κάνει απίστευτη εντύπωση πόσο κύριος είναι και πόσο ακομπλεξάριστος..Εσύ θα ξέρεις κάτι παραπάνω αφού είχες την τιμή να του πάρεις συνέντευξη (δεν έχω καταλάβει, δούλευες σε μουσικό περιοδικό παλιά;).

      Είναι σίγουρο ότι με το που θα μπουν φράγκα στην τσέπη από δουλειά, ξεκινάω επισκέψεις σε ιστορικές περιοχές του Λονδίνου και σίγουρα η γειτονιά των Sabbath είναι στα must see...Δεν φαντάζεσαι πόσο ανυπομονώ να παώ σε καμιά συναυλία/φεστιβάλ, όλα αυτά που διαβάζω τόσα χρόνια σε sites και δεν μπορούσα να παω.

      Υ.Γ 1 Εννοείται πως αν ανέβεις Λονδίνο κανονίζουμε "Parade of Snakes" και το γλεντάμε κανονικά!
      Υ.Γ 2 Sabs?

      Διαγραφή
  2. Λένε πως πάει καλά, ο Iommi. Μακάρι. Όσο για τον Ροβέρτο πραγματικός ΚΥΡΙΟΣ με όλα κεφαλαία και με χιούμορ που προσωπικά εκτιμώ. Είχα κάνει μια προσπάθεια με μουσικό έντυπο. Το έστησα με φίλους από το μηδέν, είχα αναλάβει την αρχισυνταξία κτλ καλή φάση, αλλά δεν μας πήγε καλά (αν και πούλαγε ικανοποιητικά για έντυπο χωρίς διαφήμιση μεγάλη).

    Εννοείται να πας και αμα περάσω από κανα Λονδινο θα γίνει του rattlesnake το κάγκελο.

    "Sabs" nickname για Sabbath.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να δούμε τι θα δούμε ή μάλλον ακούσουμε από τους Sabbath...Υποτίθεται ότι ο νέος δίσκος θα κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του έτους. Ο Geezer νομίζω είχε πει ότι ο Iommi τους έστειλε με τις ιδέες που παρουσίασε και ότι ετοιμάζουν κάτι δυνατό. Ίδωμεν...

      Κρίμα για το έντυπο, δοκιμάσατε να κάνετε κάτι online? Είναι πιο low cost, θα κάνατε την καυλάντα σας και θα βγάζατε και κανά ψιλό από ads...

      Ελπίζω να ποστάρω σχόλιο at your place μέχρι το βράδυ...Έχω πήξει εδώ να κάνα apply για δουλειές και να γράφω εκθέσεις ιδεών!

      Υ.Γ. Τσέκαρε το "Rock Nation" στα προτεινόμενά μου. Πολύ καλή δουλειά από παιδιά που το γουστάρουν πραγματικά...

      Διαγραφή
  3. Οι 3 αναγνώστες έγιναν 4.
    Όχι πως καταλαβαίνω λέξη από όσα ανταλάσσετε με το αγαπητό μου Φίδι αλλά με αγγίζει το θέμα σου γιατί παλιότερα έζησα στο Λονδίνο και το αγάπησα πολύ. Βιογραφικά δεν έδωσα αλλά θυμάμαι στο σχολείο μάθημα στο οποίο μας εξηγούσαν πως η Αμερικάνικη αυτοπεποίθηση ('because I am your man') δεν περνά στην Αγγλία όπου θεωρείται καλή αγωγή μια στάση self-depreciating που δείχνει χιούμορ και ανατροφή. Αλλά από τότε πολλά ίσως έχουν αλλάξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Welcome! Σίγουρα οι Άγγλοι διακρίνονται για την πιο strict αγωγή και εκπαίδευση, αλλά νομίζω ότι πλέον η αμερικάνικη κουλτούρα έχει περάσει για τα καλά εδώ στο νησί. Για παράδειγμα, το Αμερικάνικο Halloween το οποίο γιορτάζουν κι εδώ...Χτες μου χτύπησαν το κουδούνι κάτι πιτσιρίκια ντυμένα μαγισσούλες. "Trick or treat?" μου λέει η μικρή και την κοιτούσα λες και μου ζητούσε να της δώσω το δεξί μου πόδι! Μου φάνηκε τόσο εκτός (δικής μου)πραγματικότητας και ώσπου να συντονίσω ότι θέλει σοκολοτάκια και καραμέλες (όπως στις αμερικάνικες ταινίες) πέρασαν μερικά δεύτερα. Τελικά της είπα ότι δεν έχω κάτι να της δώσω με στυλ και προφορά "Ντεν έκο αφτοκινιτο καρντιά μου" και την έκανε με ελαφρά, προφανώς βλαστημώντας την τύχη της που έπεσε πάνω στον Forest Gump...
      Υ.Γ Thanx για το σχόλιο, ελπίζω να τα λέμε συχνά πυκνά...

      Διαγραφή
    2. Ρε συ το Halloween έχει τις ρίζες του στους Κέλτες κτλ και τις μετέπειτα καθολικο-πρωτεσταντικές χώρες.

      Στην Αγγλία μάλιστα είχανε και το Mischief Night που είναι στην ουσία η πεμπτουσία του Ηalloween, δλδ φάρσες πειράγματα κτλ. Στις ΗΠΑ κουβαλήθηκε τον 18ο αιώνα με τα κύματα Ιρλανδών-Σκοτσέζων που έκαναν αποβίβαση εκεί. Μπλέχθηκε μετά την θρησκεία του Τζιζας έγινε μείγμα και μπουμ, εξελίχθηκε αυτό το υβρίδιο παγανιστικής παράδοσης και του all saints day.

      Οι Γάλλοι έχουν φάση πάντως. Το υιοθετήσανε εδώ και καμιά 30χρονια μόνο. Ζηλέψανε...οι πουρκουάδες.

      Άντε και στα δικά μας λεμε...Πολύ το γουστάρω το Ηalloween. Να σου πω μιας και δεν έδωσες γλυκά...σου πετάξανε χαρτί τουαλέτας στο σπίτι? Καμιά φάρσα? Αν όχι δεν παίζουν σωστά τα πιτσιρίκια...

      Εγώ θα σου ρίχνα μίνιμουν 10 ρολά κωλόχαρτο να μάθεις να μην δίνεις γλυκά ρε!




      Διαγραφή
    3. Ώστε είναι και αυτό βγαλμένο από την παράδοση των Άγγλων; I'll be damned!( που λένε και οι φίλοι Americans..). Πάντως τα πιτσιρίκια όχι μόνο κωλόχαρτο δε μου πέταξαν αλλά την έκανα στα γρήγορα, προφανώς για να προλάβουν να πάνε και αλλού πριν πάει πολύ αργά...Μεγάλη μαλακία μου πάντως, τόσες μέρες έβλεπα τα Halloween treats στο Tesco (σοκολατάκια, γλειφιτζούρια σε σχήμα κολοκύθας κλπ) και δεν πήρα μερικά. Όπως σου είπα, όταν κάτι είναι εκτός δικής σου κουλτούρας,χρειάζεσαι λίγο χρόνο να το επεξεργαστείς. Σίγουρα του χρόνου θα είμαι έτοιμος!

      Τις τελευταία βδομάδα εδώ γίνεται ο κακός χαμός. Κάθε μέρα σκάνε βαρελότα και πυροτεχνήματα μόλις βραδιάσει, τρελό γλέντι μιλάμε!! Ρώτησα και έμαθα πως τιμούν την 5η Νοεμβρίου του 1605, την λεγόμενη "Bonfire Night". Εκείνη τη βραδιά ο Guy Fawkes (μέλος μιας οργάνωσης που είχε σαν σκοπό να δολοφονήσει τον Βασιλιά James τον πρώτο) ούτε λίγο ούτε πολύ έζωσε με εκρηκτικά ολόκληρο το κοινοβούλιο και λίγο πριν ανάψει το φιτίλι συνελήφθη. Μόλις ο λαός έμαθε το περιστατικό βγήκε στους δρόμους να το γιορτάσει κρατώντας αναμμένους πυρσούς. Και κάπως έτσι έμεινε σαν έθιμο στις μέρες μας, αν και μάλλον πλέον γίνεται εντελώς στα πλαίσια του χαβαλέ αλλά και του Halloween. Όσοι έχουν δει το "V for Vendetta" (ποιος δεν έχει δει αυτή την ταινιάρα...) καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται. "Remember remember the 5th of November..".

      Το highlight του Σ-Κ μου πάντως ήταν χθες βράδυ που πίναμε μπύρες με μεγάλη φοιτητοπαρέα από Ρουμάνους, Άγγλους, Αμερικάνους και αρκετούς από Εκουαδόρ! Συζήτησα τα πάντα ειδικά με ένα ζευγάρι φοιτητών από το Εκουαδόρ (πολιτικά,κοινωνικά,οικονομικά) και έμαθα πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις από Αμερικάνους για τις εκλογές και τη ζωή στην Αμερική...

      Υ.Γ Έχω recent movies update για: "The Day", "Hunt to kill" με Stone Cold και Eric Roberts και φυσικά "Maximum conviction" ! Steven Segal is back !!

      Διαγραφή
  4. Η εγω ειμαι τυφλη πραγμα πολυ πιθανο και δεν βλεπω που μπορω να γινω αναγνωστρια η δεν μπορω να γραφτω στο blog σου γεγονος που με λυπει γιατι παντα εκτιμαω ενα ιστολογιο που με κανει να γελαω τοσο οσο χρειαζεται να μου πει ο συντροφος να σκασω γιατι του πηρα το κεφαλι!
    Υ.Γ Ο snake γραφει παντα σχολια-σεντονια...θα συνηθισεις με τον καιρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Welcome! Να με συγχωράς ρε Vickyyy αλλά είμαι ακόμα στα πρώτα μου βήματα ως blogger. Θέλω ακόμα αρκετά έτη φωτός για να φτάσω την εμπειρία του Χωστήρα και του Alza...Νομίζω όμως πως βρήκα τη λύση στο πρόβλημα και πλέον μπορείς να γίνεις μέλος! Χαίρομαι που σε έκανα και γέλασες, τόσο γιατί στις μέρες μας το γέλιο είναι απαραίτητο όσο και γιατί δείχνει ότι βρίσκομαι στο σωστό δρόμο...Μη χαθούμε, έτσι;

      Υ.Γ Ο Snake είναι ο λόγος που ξεκίνησα το blog. Και μέτα έμαθα και τον Χωστήρα. Και μετά το χάος...

      Διαγραφή
    2. Τι θα γίνει ρε καράφλα rattlesnake? Θα γράψεις τίποτα ή είσαι μπίζι να διαπραγματεύεσαι κάνα ρόλο σε ταινία;

      Διαγραφή
    3. Nαι ξέρω ξέρω! "κοίτα ποιος μιλάει" για γραψίματα και έτσι...Αλλά εγώ είμαι άλλη ιστορία, είμαι ΟΒΕΡΛΟΡΝΤ.

      Πως πάει το job hunting; Fish and chips χτύπησες ή απέχεις? Μπερδεύεσαι ακόμα όταν κοιτάς τον δρόμο για την άνοδο και την κάθοδο των αυτοκινήτων; Η βασίλισσα η φίλη μου τι κάνει; Συνεχίζει κρυφά τα βράδια να ακούει το nevermind the bollocks;


      Διαγραφή
    4. Έχεις δίκιο ρε Snake, αλλά τις τελευταίες μέρες με έχει χτυπήσει η κατάρα του Τουταγχαμών! Δεν έφτανε που χάλασε το γαμήδι το laptop πριν καμιά βδομάδα και τώρα προσπαθώ να κάνω δουλειά με ένα παλιό (δεκαετίας) του συγκατοίκου (χωρίς μνήμη, σκληρό κλπ), αλλά πριν 2 μέρες με περιτριγύριζε ιωσούλα και ήμουν με δέκατα, ωσάν τα zombie του Romero...

      Υπόσχομαι πως θα ανεβάσω μέσα στη βδομάδα post, άλλωστε έχω φρέσκια εμπειρία με κάτι σαν δουλειά που πήγα πρόσφατα και έχω υπόσχεθεί στον εαυτό μου να παίξει αφιέρωμα σ'αυτά τα μουνόπανα που κοροιδεύουν τον κόσμο που ψάχνει δουλειά.

      Κατά τα άλλα, fish and chips δεν έχω φάει ακόμα (κάτι μαυρομάτικα φασόλια έφαγα πριν κανά 3ωρο), πλέον έχω συνηθίσει την αναποδιά των δρόμων (αν ήθελα ας έκανα και αλλιώς) και η φίλη σου η Βασίλισσα είναι πολύ καλά και έχεις πολλά χαιρετίσματα (Από ότι έμαθα το αγαπημένο της πλέον είναι το "Killer Queen" από Queen..).

      Εσύ κανά νεό από το μέτωπο; Τσέκαρες τίποτα καλό τελευταία;

      Διαγραφή
    5. Πολύ γκαντεμιά σε πάει ρε αδερφάκι μου. Και όχι τίποτα άλλο αξίζει ένα break να βγάλεις άκρη να τσιμπάς κάνα 1000αρικο λιρούλες. Από το δικό μου μέτωπο φίλε ησυχία, ήμουν εκτός σπιτιού την περασμένη εβδομάδα (ήμουν Κεραμωτή-Καβάλα), κατέβηκα σαν σίφουνας για την συναυλία της Παρασκευής (Kreator) στο Fuzz και γενικώς σαπίζω.

      Ταινιακώς πάντως δεν έχω κάτσει να παρακολουθήσω κάτι συγκεκριμένο. Είμαι σε μίνι περίοδο αποτοξίνωσης. Μόνο κάτι re-runs έκανα με ταινίες που είχα ξαναδεί για χάρη του αδερφού που δεν της είχε δει. (Ex2, Taken), όσο ήμουν μαζί του τις μέρες που έλειπα.

      Βέβαια κατάφερα και είδα το Stark Raving Mad μέσα σε όλα πάντως συν ένα fairytale martial arts film το Forbiden Kingdom με Jet Li και Jackie Chan.

      Και το 12 Rounds το χω ήδη στο πρόγραμμα να το δω. Για review δεν ξέρω τι θα ανεβάσω πάντως. Μπορεί κανα double feature του 12 με το Marine. Ή να πέσει καμιά έκπληξη. Αναλόγως τα κέφια.

      Τέλος τώρα από γενικότερα νέα...οι πρώτοι μήνες του 2013 θα είναι γαμηστεροί. Last Stand τον Γενάρη με Σβαρτς, Βullet to the Head με Σλάι αρχές Φλεβάρη και 14 Φλεβάρη ο Βαλεντίνος θα φάει anal clusterfuck από τον Βρασίδα Γουίλις με το Die Hard 5. Δεν κρατιέμαι σου λέω...Δεν κρατιέμαι.

      Κατά τα άλλα βλέπω να περνάω από Λονδίνο μετά τον Φλεβάρη για να εγγραφεί η κυρία μου στην Ν.Η.S. Eίδωμεν.

      Διαγραφή
    6. Ασε και μου φαίνεται πρέπει να κάνουμε κανά εξορκισμό εδω πέρα...Λέω να σφάξουμε κάνα κόκορα στη μέση του δωματίου, υπό το φως μαύρων κεριών και υπέροχων μελωδιών από τους Cradle of Filth (φίλε, είχα δει πριν χρόνια εφιάλτη με τον Danny Filth και είχα λερώσει το βρακί μου...). Και μόλις τελείωσει η τελετή και ξορκίσουμε την μητσοτακική γκαντεμίτιδα, τον πετάμε στο φούρνο και καλή μας όρεξη!

      Εγώ από την άλλη το τελευταίο 20ήμερο έχω δεί μπόλικο πράμα. "Maximum Conviction" και "Hunt to kill" με Stone Cold, ευχάριστη έκπληξη το "The Day" (από τα WWE Studios) και προχτές είδα το "The Mechanic" με Jason Statham. O κοντός τελικά είναι εγγύηση για ένα χορταστικό 90λεπτο...

      Διαγραφή
    7. Σου συστήνω ανεπιφύλακτα να τσεκάρεις ένα απίστευτο documentary που κατάφερα να δω το Σ-Κ που ήμουν ξάπλα όλη μέρα. Αν βαριέσαι να κατεβάζεις κλπ, δες το "Beyond the mat" από το Youtube. Είναι γυρισμένο το 1999 από έναν δημοσιογράφο fan του pro wrestling. Παρακολούθεί τις ζωές πίσω από τις κάμερες και τα ρινγκ πολλών θρύλων του χώρου όπως του Terry Funk, Mick Folley, Jake "The Snake" Roberts (εντελώς fucked up ο τύπος) και γενικά θα δεις πως στήνεται ένα show πίσω από τις κουρτίνες. Cameo εμφανίσεις από The Rock και Steve Austin. Γενικά είναι όλα τα λεφτά...

      http://www.youtube.com/watch?v=W4NHxEFnqo8

      Άντε να έρθετε από τα μέρη μας να οργανώσουμε festivities και πιούμε τα pints μας. Κοίτα να δεις που το "Snakes Face Off" θα γίνει πραγματικότητα...Give me a Hell Yeah!!

      Διαγραφή
    8. Danny Filth, που τον θυμήθηκες τον κοντοστούπη; Καλή σπλατεριά το Cradle of fear πάντως. Λοιπόν έχουμε και λέμε το Max. Conviction δοκίμασα να το δω χθες, αλλά ήμουν σε περίεργη φάση και το κοψα στα 20 λεπτά, χωρίς να φταίει η ταινία. Το Hunt To Kill δεν το έχω δει και είμαι σίγουρος πως χάνω μιας και εκτός από τον Stone Cold έχει και Eρρικο Ρόμπερτς...To The Day, είναι post-apocalyptic με τη φάρμα; (αν ναι το χω στη λίστα εδώ και καιρό, αλλά δεν έχει κάτσει να το προμηθευτώ)

      Όσο για το Mechanic, έδειξε σέβας στον ορίτζιναλ "Μηχανικό" Τσαρλς Μπρόνσον και αυτό μου φτάνει. Το ντοκιμαντέρι θα το τσεκάρω σίγουρα να γουστάρω λέμε.

      Αμα ανέβω πάνω θα γίνει της πουτάνας. Η συναυλία των Pistols στο καραβάκι μέσα στον Τάμεση δεν θα είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα γίνει...Aμα οργανώσει και τίποτα το Torture Garden εκείνες τις ημέρες δεν θα μείνει κολυμπιθρόξυλο...

      Διαγραφή
    9. To Hunt to kill είναι καλό. Ο Roberts δυστυχώς παίζει λίγο, αλλά ο heel είναι απολαυστικός. Και το γκομενάκι που παίζει την κόρη του Austin είναι super (Ελληνίδα παρακαλώ). Το "The day" είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεις. Post - apocalyptic σκηνικό, πολύ αίμα και πολύ βία. Το καλύτερο είναι ότι σεναριακά δεν εξηγεί σχεδόν τίποτα, άρα υπάρχει χώρος για prequel και sequel.

      Σε λίγο θα ανεβάσω νέο post, μιλάμε τότε...

      Διαγραφή
  5. ΝΑΙ ΡΕ ΝΑΟΥΜ ALTER BRIDGE/TREMONTI FOR THE WIN... παρθενική επίσκεψη εδώ και σου έχω ευχή και κατάρα παιδί μου, ευχή και κατάρα: Σου προτείνω να βάλεις μεγαλύτερη γραμματοσειρά στο άρθρο για να φαίνονται καλύτερα τα γράμματα. Και σε εμένα μου το ζητούσαν τα ρεμάλια που με διαβάζουν και θα τολμήσω να υποθέσω ότι εντός ολίγου καιρού θα συμβεί το ίδιο εδώ. Κατά τα άλλα δώσε πόνο και σε σαμπσκραϊμπάρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδερφέ Der Kanzler, σε καλωσορίζω στο νεοσύστατο blog μου ! Λες να είμαι υπεύθυνος για την εξάπλωση μυωπίας στο αναγνωστικό κοινό μου ( πλέον πρέπει να γεμίζουμε βανάκι..) και δεν έχω πάρει πρέφα ; θα ακολουθήσω τη συμβουλή σου με την ελπίδα να μην έχω προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά...

      Διαγραφή
    2. Πάντως, σχετικά με το άρθρο, γουστάρω να μαθαίνω ιστορίες από το Λονδίνο, πώς περνάς; Το κλίμα το παλεύεις; Σαν πόλη σου αρέσει; Να υποθέσω ότι έφτασες εκεί αποκλειστικά για δουλειά και όχι για σπουδές, άρα μιλάμε μάλλον για μετανάστευση;

      Διαγραφή
    3. Sorry για την καθυστέρηση αλλά δεν πρόλαβα να τσεκάρω καθόλου αυτές τις μέρες. Είμαι όντως για δουλειά εδώ αποκλειστικά. Φαντάζομαι μπορείς να με πεις και οικονομικό μετανάστη..Μακάρι να μπορούσα να συνδυάσω και ένα μεταπτυχιακό αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα. Το Λονδίνο και η ζωή εδώ είναι αυτό ακριβώς που φανταζόμουν: πολιτισμός. Κάνε λίγο υπομονή και σε επόμενα post θα αναφέρω περισσότερες λεπτομέρειες...

      Διαγραφή